“ไม่ว่าจะรักกันมากแค่ไหน สุดท้ายวันหนึ่งเราก็ต้องแยกจากกัน” ไม่เว้นแม้กับคู่รักคู่นี้ที่แต่งงานกันมานานกว่า 62 ปี การครองรักกันมาอย่างยาวนาน และช่วงเวลาของการจากลากันอันแสนเศร้า
ถึงอย่างนั้นในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต มันก็ไม่ได้มีเพียงแค่หยดน้ำตาเพียงอย่างเดียว แต่มันยังถูกเติมเต็มด้วยรอยยิ้มและช่วงเวลาแห่งความสุขของพวกเขา ซึ่งเราสามารถสังเกตได้จากภาพภาพนี้
การบอกลาครั้งสุดท้ายของชีวิต…
ภาพที่เห็นนั้นเป็นภาพของคุณปู่ John Wilson วัย 92 ปี และคุณย่า Marjorie วัย 88 ปี ทั้งคู่คือสามีภรรยาที่แต่งงานอยู่กินด้วยกันมานานกว่า 62 ปีแล้ว
แต่แล้วช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตคุณปู่ John ก็เดินทางมาถึง เมื่อมีการตรวจพบว่าเขาป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายในเดือนพฤษภาคม 2020 ที่ผ่านมา
ด้วยเหตุนั้นเอง คุณปู่จึงได้เข้ามานอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล Queen’s Hospital ในเขตเบอร์ตัน ประเทศอังกฤษ ซึ่งเป็นที่เดียวกันกับที่ภรรยาของเขากำลังพักรักษาตัวจากโรคที่รุมเร้าเข้ามาในวัยชรา
และนั่นก็ทำให้ทั้งสองคนได้เจอกับพยาบาลสาวที่ชื่อว่า Emma Barker
ต่อมาในเดือนมิถุนายน คุณปู่ได้รับการวินิจฉัยว่าเขาเหลือเวลาอยู่บนโลกนี้อีกเพียงไม่กี่วัน และนั่นก็ทำให้พยาบาล Emma ตัดสินใจทำบางสิ่งบางอย่างเพื่อเติมเต็มความสุขสุดท้ายในชีวิตของคู่รักทั้งสองคน
สิ่งที่พยาบาลสาวทำก็คือการลากเตียงของทั้งคู่ให้มาอยู่ชิดกัน เพื่อที่ทั้งสองจะได้จับมือบอกลากันเป็นครั้งสุดท้าย โดยพวกเขาก็ได้กุมมือกันและกันเอาไว้อยู่นานกว่า 10 นาที ก่อนที่คุณย่าจะย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านพักคนชรา
Emma จึงถ่ายช่วงเวลาอันแสนซาบซึ้งนี้เอาไว้
พยาบาลสาวกล่าวว่า…
“ฉันจินตนาการไม่ออกเลยเกี่ยวกับการที่เราจะแต่งงานใช้ชีวิตคู่กับใครสักคนนานกว่า 60 ปีแบบนี้ จนวันหนึ่งต้องมารับรู้ว่าจะไม่ได้เห็นกันและกันอีกต่อไปแล้ว
การที่ฉันมาเป็นพยาบาลก็เพื่อที่จะได้เอาใจใส่ดูแลผู้คนและสร้างช่วงเวลาแบบนี้ให้กับพวกเขา ลูกชายของทั้งสองจะไม่ได้แค่มีรูปคู่รูปสุดท้ายของพวกเขา แต่ยังจะได้รับรู้ด้วยว่าทั้งสองคนได้ใช้เวลาร่วมกันในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต”
ท้ายที่สุดแล้ว คุณปู่ก็ได้จากโลกนี้ไปในวันที่ 15 มิถุนายน
Kurt ลูกชายของ John และ Marjorie เขาได้เขียนจดหมายเพื่อกล่าวขอบคุณบุคลากรทุกคนที่คอยดูแลพ่อและแม่ของเขา โดยเฉพาะพยาบาล Emma…
“ขอบคุณทุกคนมากที่เอาใจใส่และดูแลพ่อแม่ของผมด้วยความรัก สุดท้ายพ่อของผมก็ได้จากโลกนี้ไปในแบบที่เขาต้องการ เสียชีวิตภายในบ้านอย่างสงบ ในอ้อมแขนของผมเอง
และขอขอบคุณเป็นพิเศษสำหรับซิสเตอร์ Emma ที่ช่วยถ่ายภาพของพ่อและแม่ในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต คำพูดคงไม่เพียงพอที่จะถ่ายทอดความรู้สึกทั้งหมดที่ผมมีต่อพวกคุณออกไปได้จริงๆ”
จดหมายของ Kurt
เรียบเรียงโดย #เหมียวตะปู
ที่มา: Independent , Metro , BirminghamMail
ใส่ความเห็น
คุณต้องเข้าสู่ระบบ เพื่อจะพิมพ์ความเห็น