“อ้วนอัลเบิร์ต” หมีขั้วโลกตัวอย่างอ้วน ชาวบ้านท้องถิ่นเลี้ยงดีเกิน จนไม่ต้องหากินเอง

หลายท่านคงทราบกันบ้างแล้วว่าสถานการณ์ของเหล่าหมีขั้วโลกในปัจจุบันไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก พวกมันประสบกับภาวะอดอยาก เนื่องจากโลกที่ร้อนขึ้น ถิ่นที่อยู่อาศัยในพื้นที่ขั้วโลกเริ่มละลาย อาหารที่เคยหาได้ก็ลดลงจนทำให้เห็นภาพอันน่าอดสูของเหล่าหมีขั้วโลกต้องแย่งชิงอาหาร และมีสภาพซูบผอมจนน่าตกใจ

แต่สำหรับพื้นที่รัฐอะแลสกา สหรัฐอเมริกา กลับมีหมีขั้วโลกตัวหนึ่งที่อ้วนฉุอ้วนพีต่างจากภาพหมีขั้วโลกที่อดอยาก และมันก็มีชื่อเรียกว่า “อ้วนอัลเบิร์ต” จากการที่ชาวบ้านท้องถิ่นตั้งชื่อให้

สำหรับอัลเบิร์ตนั้นมีน้ำหนักตัวราวๆ 679 กิโลกรัม ซึ่งมีน้ำหนักมากกว่าหมีขั้วโลกทั่วไปเฉลี่ยอยู่ที่ 450 กิโลกรัม

และเหตุที่ทำให้มันอ้วนฉุได้ขนาดนี้ นั่นก็เป็นเพราะว่าถิ่นที่อยู่อาศัยของอัลเบิร์ตอยู่ใกล้กับหมู่บ้าน Kaktovik ในรัฐอะแลสกา

หมู่บ้านแห่งนี้ขึ้นชื่อในเรื่องของการล่าวาฬเป็นประจำ และชาวบ้านที่ล่าวาฬมาได้นอกจากจะเก็บชิ้นส่วนเอาไปขายแล้ว พวกเขาก็จะทิ้งชิ้นเนื้อวาฬเพื่อแสดงความเคารพต่อสัตว์เจ้าถิ่น และเจ้าถิ่นขาประจำแถวนี้ก็คือเจ้าอ้วนอัลเบิร์ตนี่เอง

Edward Boudreau ช่างภาพมืออาชีพที่เก็บภาพของอัลเบิร์ตมาได้ ระบุว่า…

“ชาวบ้านจะแบ่งเนื้อวาฬชิ้นใหญ่ทิ้งเอาไว้ห่างจากหมู่บ้านประมาณ 6 กิโลเมตร เพื่อให้หมีตามมาเก็บ

พวกเขามีเหตุผลสองประการคือ หนึ่งป้องกันไม่ให้หมีเข้ามาป่วนใกล้หมู่บ้านหรือระหว่างล่าวาฬ คุณคงไม่อยากให้หมีตัวเบ้อเร้อหิวโซกระโจนลงมาหาหรอก

สองคือชาวบ้านให้ความเคารพต่อหมี พวกเขาทำแบบนี้เป็นประเพณีมานานกว่า 1,000 ปีแล้ว แต่ถ้าหากว่าล่าวาฬไม่ได้เลย มันก็ต้องลงไปจับแมวน้ำกินเอง”

.

ในส่วนของสีขนมอมแมมของเจ้าอ้วนอัลเบิร์ตนั้นอาจเป็นไปได้ว่า มันไม่ได้ลงน้ำออกหาอาหารเองมาเป็นเวลานานแล้ว จึงไม่ได้อาบน้ำขัดสีฉวีวรรณเหมือนหมีขั้วโลกทั่วไป

ที่มา: mediadrumworld, economy-chat, unilad