การให้ความช่วยเหลือกันและกัน นอกเหนือจากจะสร้างความประทับใจให้กับทั้งผู้ให้และผู้รับแล้ว คนที่ได้เห็นและรับรู้เรื่องราวดีๆ ก็รู้สึกอิ่มเอมใจไปตามๆ กันด้วย ช่วยกันส่งพลังบวกให้กับสังคม
โดยเรื่องราวดังกล่าวนี้ นำเสนอผ่านเฟสบุ๊กของคุณ สุรัตนธรรม สถาน คลินิกเวชกรรมสุรัตน์หนึ่งบาท รักษาฟรี เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม 2563 ที่ผ่านมา เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในร้านอาหารเอ็มเค
“วันนี้ผมภรรยาได้ไปทานอาหารที่เอ็มเค เห็นพนักงานใส่ชุดนักเรียนไปเสิร์ฟอาหารที่โต๊ะด้านข้าง เหลือบไปเห็นรองเท้าที่เขาใส่ยับเยินมาก
ถ้าฝนตกคงเปียกแน่ ก่อนกลับผมได้ให้พนักงานไปเรียกนักเรียนคนนั้นมาหา เด็กเดินมาพร้อมผู้จัดการด้วยท่าทีตกใจ นึกว่าผมคงจะคอมเพลน ผมถามว่ารองเท้าขาดแล้วทำไมไม่ซื้อใหม่?”
“เขายิ้มแบบซื่อๆ..ผมยื่นให้เขา300แล้วถามว่าพอค่ารองเท้าคู่ใหม่ไหม? เขายกมือไหว้แล้วบอก..”พอครับ” ดีนะประหยัดหาเงินเองไม่เป็นภาระแก่พอแม่ ใครเป็นพ่อแม่น่าภูมิใจ
ผู้จัดการร้านยิ้มดีใจขอถ่ายรูปผมกับเด็ก ท่านทั้งหลายเด็กยากจนขยันหาเงินเรียนไปทำงานไป แตกต่างจากลูกคนมีเงินไม่เห็นคุณค่าของเงินเพราะไม่เคยลำบาก วันนี้ผมมีความสุขๆที่เรียบง่ายแต่…คิดถึงทีไรปิติทุกที!!!จริงๆนะครับ”
https://www.facebook.com/suratthanadharm/posts/1476630092509677
เรียบเรียงโดย #เหมียวเลเซอร์
ที่มา: @suratthanadharm
ใส่ความเห็น
คุณต้องเข้าสู่ระบบ เพื่อจะพิมพ์ความเห็น