CatDumb – แคทดั๊มบ์ | เล่าเรื่องน่าสนใจให้คุณฟังง่ายๆ พร้อมคอนเทนต์พิเศษบ้างเป็นบางเวลา…

“ชายไร้บ้าน” คอยดูแล “สุนัขจรจัด” นับ 10 ตัว ทั้งๆ ที่ตัวเองแทบไม่มีจะกิน

ชายชาวแคลิฟอร์เนียชื่อ Steve ถูกทิ้งให้เผชิญกับชะตาชีวิตที่ยากลำบาก หลังจากเขาต้องกลายเป็นคนไร้บ้านนับตั้งแต่ปี 2001

แต่ในวันที่มืดมนที่สุดของชีวิต Steve ก็ยังมีเหล่าสุนัขจรจัดคอยปลอบโยนเขา บรรเทาความเศร้า ความเหงาให้เขา และพร้อมที่จะอยู่เคียงข้างเขาเสมอ

 

 

เหตุผลที่เหล่าสุนัขจรจัดไม่ปล่อยให้ Steve เผชิญหน้ากับความโดดเดี่ยวเพียงลำพัง เพราะก่อนหน้านี้ Steve มักจะใช้รายได้ส่วนใหญ่ ดูแลสุนัขจรจัดที่อยู่ใกล้ตัว

Steve อาจจะดูแลสุนัขจรจัดได้ไม่ดีเท่าที่ไหร่ อาจไม่สามารถทำให้พวกมันอิ่มท้องได้ทุกมื้อ แต่อย่างน้อย มันก็ช่วยบรรเทาความหิวให้เหล่าสุนัขจรจัดได้บ้าง

 

 

Steve ใช้ชีวิตเป็นคนไร้บ้านร่วมกับเพื่อน 4 ขา เป็นเวลาหลายปี ครั้ง 15 ปีต่อมา เขาได้เดินทางไปยังรัฐอินดีแอนา เพื่อไปหาเพื่อน โดยมีสุนัขจรจัด 11 ตัว เดินทางไปกับเขาด้วย

การเดินทางที่ค่อนข้างไลก ทำให้ Steve กลัวว่าเด็กๆ จะเหนื่อย เขาจึงหาจักรยานมาคันหนึ่งและมัดติดกับรถเข็น สำหรับขนเพื่อนๆ 4 ขา

อย่างไรก็ตาม Steve ไม่คิดเลยว่าจะได้พบกับเรื่องดีๆ ระหว่างทาง

 

 

ระหว่างที่ Steve เดินทางพร้อมสุนัขจรจัด หญิงใจดีที่ชื่อ Alicia บังเอิญได้เจอเขา ตอนแรกเธอก็กะจะขับรถผ่านไปเฉยๆ แต่มีบางอย่างสะกิดใจเธอ ให้สนใจเขา

ว่าแล้ว Alicia ก็ตัดสินใจจอดรถ แล้วลงไปทักทาย Steve และหลังจากได้ทราบเรื่องราวของเขาแล้ว Alicia ก็ได้ช่วยเหลือชายไร้บ้านและสุนัขทั้ง 11 ตัว อย่างไม่ลังเล

พร้อมกันนี้เธอยังได้แจ้งให้ศูนย์ช่วยเหลือในท้องถิ่นทราบด้วย เผื่อว่าพวกเขาจะช่วยอะไร Steve ได้บ้าง

 

 

เรื่องราวของ Steve ได้สร้างความประทับให้ผู้คนจำนวนมาก โดยเฉพาะการที่เขาดูแลสุนัขจรจัดอย่างจริงใจ นอกจากนี้ เรื่องราวของเขายังได้ถูกแชร์ในโซเชียลด้วย และมีหลายคนบริจาคเงินช่วยเหลือเขา

เพียงแค่ไม่กี่วัน Steve ก็ได้เงินบริจาคมากพอที่จะหาที่พักดีๆ ให้กับตัวเองและสุนัขทั้ง 11 ตัวได้ นอกจากนี้ เขายังได้พาสุนัขไปหาหมอด้วย เพื่อตรวจสุขภาพ

 

 

หลังจากต้องดิ้นรนอย่างยากลำบากมามากกว่า 10 ปี ในที่สุด วันนี้ Steve ก็ได้พบกับความสุขที่เขาไม่กล้าแม้แต่จะฝันถึง และสิ่งสำคัญที่สุดคือ สุนัขของเขาก็มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นเช่นกัน

 

 

ที่มา ilovemydogsomuch


Posted

in

by

Tags:

Comments

ใส่ความเห็น