ในช่วงเวลาที่ประเทศที่ญี่ปุ่นได้รับผลกระทบจากโรคโควิด-19 อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเช่นนี้ หนึ่งในปัญหาสำคัญที่ประชาชนที่นั่นต้องพบก็คงจะไม่พ้นการสูญเสียความหวังและกำลังใจในการใช้ชีวิตเป็นแน่ ดังนั้นทั้งภาครัฐและเอกชนในช่วงที่ผ่านมา จึงจำเป็นต้องคิดวิธีการสารพัดมาเพื่อช่วยเพิ่มกำลังใจของผู้คนในประเทศ
และสำหรับสถานีรถไฟฮิกาชิ คานากาวะแล้ว วิธีการที่ที่ดีที่สุดในเพิ่มกำลังใจคน ก็คงจะไม่พ้นการให้โอกาสพวกเขาได้ระบายความในใจ ส่งผลให้ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาพวกเขาได้ตัดสินใจนำกระดานดำ 4 แผ่นกลับมาติดตั้งที่สถานี เพื่อให้ผู้เดินทางเขียนสิ่งที่พวกเขาอยากทำหลังจากเหตุไวรัสครั้งนี้จบลงนั่นเอง
แนวคิดในการใช้วัตถุที่หลายๆ ที่ในญี่ปุ่นถือว่าโบราณอย่างกระดานดำมาเป็นสื่อให้กำลังใจผู้คนนั้น มาจากความจริงที่ว่าในอดีต เมื่อสมัยที่ยังไม่มีโทรศัพท์มือถือ สถานีรถไฟของญี่ปุ่นจะมีกระดานแบบนี้ติดตั้งไว้เพื่อประกาศข่าว หรือให้คนในพื้นที่ติดต่อกันนั่นเอง ซึ่งทำให้การนำกระดานกลับมา ถือว่ามีคุณค่าทางความทรงจำมาก
และสำหรับคนที่อาจจะเกิดไม่ทันที่จะเข้าใจความหมายของกระดานดำนี้ ทางสถานีรถไฟเองก็ได้ระบุข้อความซึ่งเป็นเป้าหมายหลักของการติดตั้งกระดานดำนี้เอาไว้เหนือกระดานด้วย โดยข้อความดังกล่าวก็แปลได้แบบคร่าวๆ ว่า
“ทุกๆ ท่าน เราขอขอบคุณต่อสิ่งที่พวกคุณทำเพื่อช่วยป้องกันการแพร่กระจายของโรคโควิด-19 ในช่วงเวลานี้เราต้องชะลอการทำสิ่งต่างๆ มากมายที่เราต้องการ ไม่ว่าจะการไปที่ที่อยากไป หรือพบคนที่อยากเจอ ดังนั้นทำไมเราไม่นำความรู้สึกเหล่านั้นมาเขียนเป็นคำพูดเสียละ?
การแบ่งปันความคิดและความหวังของจะสามารถช่วยบรรเทาความเหงาและโดดเดี่ยวได้ ดังนั้นพวกเราจึงทำการติดตั้งกระดานทำเหล่านี้อีกครั้งเพื่อเป็นบันทึกช่วยจำ
เราเชื่อเป็นอย่างมากว่า ในที่สุดเวลาแห่งความสุขจะกลับมา เพราะฉะนั้นจงอย่ายอมแพ้ และทำสิ่งที่เราพอจะทำได้ให้ดีที่สุดกันเถอะ”
แน่นอนว่าเมื่ออ่านข้อความที่แสนจะกินใจนี้ไป มันก็ทำให้มีผู้คนไม่น้อยที่ตัดสินใจเขียนสิ่งที่ตัวเองอยากทำไว้บนกระดานนี้ โดยเพื่อป้องกันการปนเปื้อนของเชื้อโรคทาง สถานีก็ได้มีการวางกล่องชอล์กให้ผู้เดินทางสามารถหยิบไปใช้แบบหนึ่งคนต่อหนึ่งแท่งเลย แถมยังมีการวางเจลล้ามมือเอาไว้ให้ใช้หลังการเขียนกระดานด้วย
ซึ่งความใส่ใจนี้เองก็ทำให้ไม่นานนักกระดานของสถานีก็เต็มไปด้วยถ้อยคำจากจิตใจของผู้คนอย่าง “ฉันหวังว่าจะได้ไปเยี่ยมพ่อแม่ของฉันในไม่ช้านี้” “ฉันอยากไปโรงเรียน” หรือ “ผมอยากไปบ่อน้ำร้อน” ได้ไม่ยาก
และแม้ว่าเราจะไม่สามารถทราบได้ว่าคนที่เขียนข้อความเหล่านี้รู้สึกอย่างไรบ้างในตอนที่จรดปลายชอล์กบนกระดานดำ แต่อย่างน้อยๆ เราก็คงสามารถเชื่อได้ว่าหลังจากที่ได้ระบายความในใจออกไปแล้ว คนเหล่านั้นก็คงจะรู้สึกดีขึ้นบ้าง ไม่มากก็น้อยเป็นแน่
ที่มา soranews24 และ esuteru
ใส่ความเห็น
คุณต้องเข้าสู่ระบบ เพื่อจะพิมพ์ความเห็น