เด็กๆ หลายคนอาจรู้สึกตื่นตระหนกตกใจเมื่อรู้ตัวว่าจากนี้ไปจะโดนพ่อแม่เอาไปทิ้งไว้ที่ “โรงเรียน” อยู่ท่ามกลางคนแปลกหน้านับสิบนับร้อย ในสถานการณ์ที่ไม่คุ้นเคย เหมือนถูกทอดทิ้งให้เผชิญโลกกว้างเพียงลำพัง
จึงไม่แปลกเลยหากเด็กๆ จะเกิดกลัวแล้วร้องไห้งอแงออกมาในวันเปิดเทอม ยิ่งถ้าเป็นการไปโรงเรียนครั้งแรกในชีวิต โดยไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจล่วงหน้าแล้วล่ะก็ มันก็เปรียบเหมือนหนังชีวิต ดราม่าน้ำตาท่วมจอดีๆ นี่เอง
แต่ก็ยังคงมีเด็กๆ อีกหลายคนนะที่จะมีความรู้สึกตื่นเต้นไปกับสิ่งใหม่ๆ นอกจากจะไม่ร้องไห้แล้ว บางคนยังช่วยปลอบใจเพื่อนได้อีกต่างหาก
น้อง Connor Crites เป็นเด็กชายผู้ป่วยออทิสติก แน่นอนว่าเขามีความแตกต่างจากเด็กคนอื่นๆ อยู่บ้างในเรื่องของทักษะการพูดและพฤติกรรมบางประการที่เป็นอาการของโรค
คุณแม่ของน้อง Connor จึงรู้สึกกังวลและกลัว เธอกลัวว่าลูกชายจะเข้ากับเพื่อนๆ ไม่ได้ กลัวว่าลูกชายจะถูกรังแกและหัวเราะเยาะที่โรงเรียน
และในวันเปิดเทอมวันแรกน้อง Connor เองก็รู้สึกกังวลไม่ต่างกัน เขาทำตัวไม่ถูกในสถานการณ์ที่ไม่คุ้นเคย จึงได้แต่ยืนอยู่คนเดียวและร้องไห้ออกมา
ทันใดนั้นเองเด็กชาย Christian Moore วัย 8 ขวบที่ยืนอยู่ไม่ไกลก็เดินเข้ามาหา เขาจับมือของ Connor เอาไว้ แม้ว่าทั้ง 2 จะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
A: ฝากบอกลูกชายคุณด้วยว่าขอบคุณมากๆ เด็กชายที่เขาช่วยเป็นลูกชายออทิสติกของฉันเอง ฉันเป็นห่วงว่าเขาจะถูกรังแกจากความแตกต่าง และสิ่งนี้ทำให้ฉันรู้สึกอิ่มเอมใจ
D: ขอบคุณคุณด้วยนะที่เลี้ยงลูกให้กลายเป็นคนที่วิเศษมากขนาดนี้
เพียงแค่นั้นทุกอย่างก็ดูคลี่คลายลงในทันที ทั้งตัวคุณแม่และ Connor ต่างก็รู้สึกมีความสุขไปกับมิตรภาพที่ได้รับจากเพื่อนใหม่คนนี้ และน้องเองก็เล่าความรู้สึกที่มีไว้ว่า…
“เขาใจดีกับผมมากเลย วันนั้นผมไปโรงเรียนวันแรกแล้วผมก็เริ่มร้องไห้ เขาช่วยผมไว้ ผมมีความสุขมาก เขาเดินมาจับมือผมไว้ ตอนนั้นมันก็กลายเป็นน้ำตาแห่งความสุขไปเลย”
คุณแม่ของน้อง Christian บอกว่า ในวันนั้นลูกชายเธอจับมือเพื่อนใหม่เอาไว้ ปลอบใจแล้วจูงมือเข้าไปที่ประตูอาคารเรียน และตอนนี้ทั้งคู่ก็กลายเป็นเพื่อนสนิท แทบแยกจากกันไม่ได้ไปแล้ว
“ไม่เกี่ยวเลยว่าคุณจะสีผิวอะไร เพศอะไร พิการหรือเปล่า มันไม่เกี่ยวเลยจริงๆ แค่ใจดีกับผู้อื่น แค่คุณเปิดใจ นั่นคือสิ่งที่โลกใบนี้ต้องการ”
เรียบเรียงโดย #เหมียวม่วง
ใส่ความเห็น
คุณต้องเข้าสู่ระบบ เพื่อจะพิมพ์ความเห็น