ในสังคมของผู้สูงอายุนั้นจะได้พบปะกับผู้คนน้อยลง มีเพียงคู่ชีวิตที่จะคอยช่วยคลายเหงาได้ บ้างก็จะเป็นลูกญาติที่แวะเวียนมาเยี่ยมหา หากว่าคู่ชีวิตได้จากไปแล้วคนเฒ่าคนแก่จะรู้สึกเหงามากกว่าเดิม
เรื่องราวของคุณปู่ Cyril Aggett วัย 86 ปี เป็นหนึ่งในชายชราผู้โดดเดี่ยว หลังจากที่เขาต้องสูญเสีย Shirley ภรรยาผู้เป็นที่รักไปเมื่อ 6 ปีก่อน ทางโรงเรียนในเมืองพลิมัท Coombe Dean Secondary School ก็สังเกตได้ว่าช่วงหลังๆ ไม่ค่อยเห็นคุณปู่เลย
เมื่อเป็นเช่นนั้นทางโรงเรียนจึงโทรไปสอบถามว่าคุณปู่เป็นอย่างไรบ้าง และจากการโทรถามไถ่สารทุกข์สุขดิบก็นำไปสู่การเชิญชวนคุณปู่ Cyril มาร่วมรับประทานอาหารกลางวันในโรงอาหารของโรงเรียน เพื่อช่วยให้คุณปู่รู้สึกคลายเหงาลงได้บ้าง
คุณปู่ Cyril มีบ้านอยู่ใกล้ๆ กับโรงเรียน เขายินดีตอบรับคำเชิญของโรงเรียนจนกระทั่งปัจจุบันก็ได้กลายมาเป็นขาประจำของโรงอาหารแล้ว เขาจะแวะมาทานอาหารที่นี่ 4 ครั้งต่อสัปดาห์ และเขาก็รู้สึกดีมากๆ ที่ได้ทานอาหารร่วมกับเหล่าเด็กนักเรียน
เพราะว่าการได้พบปะผู้คนและได้พูดคุยกับเด็กๆ และสต๊าฟของโรงเรียน ช่วยทำให้เขามีชีวิตชีวามากขึ้นหลังจากที่ต้องทนกับความเจ็บปวดมาตลอดจากงานศพส่งภรรยาเป็นครั้งสุดท้าย
คุณปู่อธิบายว่าการได้มานั่งจิบชากับทานอาหารกลางวันที่นี่ ทำให้เขาได้พูดคุยกับทุกคนทั้งคุณครู สต๊าฟโรงอาหาร และเด็กนักเรียน แม้ในช่วงแรกๆ อาจจะรู้สึกเกร็งไปหน่อย แต่ก็ค่อยๆ ดีขึ้นมีเด็กๆ คอยแวะเวียนมาร่วมพูดคุยและทานอาหารด้วยมากมาย
กล่าวย้อนกลับไปถึงช่วงที่เสียภรรยไปใหม่ๆ คุณปู่ไม่สามารถออกจากบ้านได้เป็นเวลานานนับเดือน จนกระทั่งทางโรงเรียนได้โทรมาถามไถ่ว่าเป็นอย่างไรบ้าง เพราะไม่เจอคุณปู่เหมือนแต่ก่อนเลย
“มันเป็นบรรยากาศที่เหงามากๆ เลยล่ะ (การอยู่ตัวคนเดียว) เมื่อคุณผ่านประตูบานนั้นไป ผมก็มานั่งอยู่ตรงนี้และได้เห็นเด็กๆ
พวกเขาเข้ามาพูดคุยกับผม มีคนหนึ่งเข้ามาหาผมอย่างตั้งใจเพื่อที่จะมาคุยกับผมโดยเฉพาะด้วย
ผมชอบที่มีคนอยู่ด้วยและชอบเสียงรอบข้างนะ แต่เมื่อไหร่ที่ผมกลับบ้านและปิดประตู ทุกอย่างก็เงียบหายไป”
สำหรับคุณปู่ Cyril นั้นเป็นช่างทำรองเท้าวัยเกษียณแล้ว และชีวิตที่ผ่านมาโดยไม่มีใครอยู่เคียงข้างถือเป็นเรื่องที่แย่ แต่การได้ไปโรงอาหารที่โรงเรียนก็ช่วยทำให้เขาอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป
อย่างไรก็ตามช่วงนี้ก็ใกล้ช่วงคริสต์มาสแล้ว ทางโรงเรียนจะปิดในช่วงวันหยุดยาว แต่ก็เตรียมชุดอาหารไว้ให้กับคุณปู่เรียบร้อยจนกว่าจะถึงช่วงเปิดทำการอีกครั้ง
“เอาจริงๆ ผมคิดว่าพวกเขาไม่น่าหยุดในช่วงวันหยุดยาวเลยนะ” คุณปู่ปิดท้ายแบบหยอกๆ
ใส่ความเห็น
คุณต้องเข้าสู่ระบบ เพื่อจะพิมพ์ความเห็น