เราแต่ละคนล้วนมีจุดอ่อน และจุดอ่อนนี้มักจะมีผลต่อชีวิตของเรา เช่นเดียวกับคุณ Siriporn Suwannapong (แป้ง) ผู้มีจุดอ่อนที่ “สุนัข” ซึ่งไม่ว่าสุนัขจะมาในสภาพไหน เขาก็พร้อมจะมอบความรักให้
เมื่อวันที่ 12 ธันวาคม คุณแป้งได้เผยเรื่องราวหนึ่งผ่านกลุ่มรักหมา ซึ่งเป็นการรับลูกหมาผู้น่าสงสารที่ต้องการความช่วยเหลือ มาดูแล
คุณแป้งเล่าว่าวันนั้นเขาได้รับข้อความจากเพื่อนว่า “แป้ง มีน้องพนักงาน 7-11 ไปเจอลูกหมา ไม่รู้ไปโดนอะไร แผลเหวะเลย” พร้อมแนบรูปน้องหมาตัวนั้น
ด้วยความที่เป็นคนรักหมาอยู่แล้ว คุณแป้งจึงตอบกลับไปอย่างไม่ลังเลยว่า “เดี๋ยวกูเอาไปเลี้ยงและรักษาต่อเอง” จากนั้นก็รีบไปรับลูกหมาตัวนั้นมาทันที
จริงๆ แล้ว คุณแป้งมีสุนัขอยู่แล้ว 8 ตัว แต่ตอนนั้นเขาลืมเรื่องนี้ไปเลย เพราะสิ่งเดียวที่อยู่ในหัวคือ ‘ต้องรักษาลูกหมาตัวนี้ให้รอดให้ได้ และจะทำให้น้องเติบโตมาให้ได้’
คุณแป้งไม่เพียงแค่อยากรักษาน้อง แต่เขาอยากให้น้องมีบ้านอยู่ ได้นอนบนที่นอนอุ่นๆ และได้รับความรัก
เมื่อมาถึงบ้าน คุณแป้งได้ตั้งชื่อให้ลูกหมาตัวนี้ว่า มาโนช จากนั้นก็เริ่มขั้นตอนการรักษา โดยพาน้องไปหมอ และตัวเขาก็คอยดูแลมันอย่างใกล้ชิด
เวลาผ่านไป แผลเหวอะหวะของมาโนชก็ค่อยๆ แห้ง และดีขึ้นตามลำดับ ในช่วงเวลานี้ คุณแป้งได้มอบความรักมากมายให้น้อง ที่น่าประทับใจคือ สุนัขตัวอื่นๆ ในบ้านก็ยอมรับน้องหมาเหมือนกัน
ในที่สุด แผลของน้องมาโนชก็หายสนิท น้องกลายเป็นลูกหมาที่ขี้เล่น ร่าเริง และเป็นที่รักของทุกคนในบ้าน
พี่เลี้ยงมาโนช
พี่ๆ ทุกตัวรักมาโนช
แต่น้องมาโนชมีความสุขได้ไม่นาน น้องก็ป่วยเป็นโรคพยาธิไส้เดือน+พยาธิเม็ดเลือด ซึ่งคากว่าน่าจะติดเชื้อมาจากแม่ในวัยเด็ก
ตั้งแต่นั้นมา คุณแป้งต้องพาน้องมาโนชไปหาหมอบ่อยมาก เพื่อนถ่ายพยาธิ ฉีดวัคซีนต่างๆ
แต่ด้วยความที่มาโนชยังเด็กมาก และโรคที่น้องเป็นก็ดูจะรุนแรงเหลือเกิน สุดท้าย น้องจึงต้องเดินกลับดาวหมาตลอดกาล…
ทั้งนี้ คุณหมอได้ทำการผ่าชันสูตรเพื่อหาสาเหตุการตามของมาโนช แล้วก็พบว่า ลำไส้ของน้องรั่ว ในท้องมีแต่น้ำเลือดน้ำหนอง ทำให้ท้องบวมจนร่างกายไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไป
มาโนชเดินทางกลับดาวหมาเมื่อวันที่ 19 ธันวาคมที่ผ่านมา แต่ถึงอย่างนั้นความรักของมันในช่วงเวลาสั้นๆ ที่ผ่านมา ยังคงอยู่ในใจของคุณแป้งเสมอ และจะเป็นอย่างนั้นตลอดไป
มาโนชอาจจะได้อยู่บนโลกแค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่อย่างในช่วงสุดท้ายของชีวิต มันก็ได้มีโอกาสเรียนรู้และสัมผัสถึงความรักที่แท้จริง
ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณคุณแป้งที่มอบโอกาสนั้นให้กับน้อง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ที่มา Siriporn Suwannapong
ใส่ความเห็น
คุณต้องเข้าสู่ระบบ เพื่อจะพิมพ์ความเห็น