CatDumb – แคทดั๊มบ์ | เล่าเรื่องน่าสนใจให้คุณฟังง่ายๆ พร้อมคอนเทนต์พิเศษบ้างเป็นบางเวลา…

เรื่องราวของ “นักรบร้อยแผล” แมวจรที่มีแผลเต็มตัว แต่จำเป็นต้องสู้เพื่อความอยู่รอด

โลกนี้โหดร้ายสำหรับสัตว์จรจัดเสมอ เพราะนอกจากพวกมันต้องหาเศษอาหารประทังชีวิต หาที่พักพิงที่ปลอดภัยแล้ว พวกมันยังต้องต่อสู้กับพวกเดียวกันอีกด้วย

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเจ้าเหมียวผู้น่าสงสารตัวนี้จึงมีร่องรอยของการต่อสู้ทั่วทั้งตัว

 

 

ย้อนกลับไปเมื่อช่วงเดือนตุลาคม ผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ Karan Bhatia ได้เปิดเผยเรื่องราวของแมวนักรบตัวหนึ่ง ที่เขาบังเอิญเจอในโรงพยาบาลสัตว์

ชายหนุ่มบอกว่า “ตกใจมากเมื่อเห็นแมวนี้มีบาดแผลทั่วทั้งตัว เพราะมันเยอะจนแทบจะไม่เหลือที่ให้ขนขึ้นแล้ว และที่ขาหน้าข้างซ้ายทั้งแถบ ถ้านับจริงๆ ทั้งแผลสดและแผลเป็นคงไม่ต่ำกว่าร้อยแผล” 

 

 

เมื่อเขาสอบถามกับคุณหมอที่รักษาแมวตัวนี้ก็ได้ความว่า น้องเป็นแมวจรและเป็นแมวสายบวก ที่ผ่านมาน้องอาศัยนอนตามข้างถนน หาอาหารกินเอง

วันไหนโชคดีเจอคนใจดีก็จะได้กินอิ่มกว่าปกติเสียหน่อย ตามประสาแมวจร และชีวิตแมวแบบนี้ก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องมีเรื่องทะเลาะกับแมวตัวอื่นเป็นประจำ

 

 

คุณหมอบอกว่าที่ผ่านมสถือว่าเจ้าเหมียวยังโชคดีอยู่มาก เพราะหลังจากไปบวกับแมวตัวอื่นแล้ว ได้แผลมาไม่สาหัสเท่าไหร่ ได้แค่ยันต์ 5 แถวมาประดับบนตัวประมาณ 30 จุดเท่านั้น
ที่โชคดีกว่าคือ น้องได้เจอกับคนใจดีที่พอเห็นนางมีแผล ก็พามาหาหมอ

 

 

อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของแมวสายบวกตัวนี้ แต่เป็นครั้งที่ 2 แล้วที่มันถูกพามาแอทมิดในโรงพยาบาล

ลองจินตนาการดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นในวันที่เจ้าเหมียวบาดเจ็บจากการต่อสู้แล้วโชคร้ายไม่ได้พบกับคนใจดี?? และจะเป็นยังไงถ้ามารักษาไม่ทัน?

 

 

หนุ่มเจ้าของโพสต์บอกว่า แมวสามารถทนเจ็บได้ดี แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าแผลพวกนี้จะไม่ก่อให้เกิดอันตรายกับมัน และอันที่จริงแล้วแมวทุกตัวไม่ควรต้องมีชีวิตที่ลำบากแบบนี้เลย
สิ่งที่แมวนักรบตัวนี้ต้องการมากที่สุดคือบ้าน ดังนั้นหากใครไม่อยากเห็นน้องมีแผลบนตัวเพิ่มขึ้น อยากให้น้องออกจากสนามรบไปอยู่ในที่สงบๆ และมีความพร้อมมากพอ ก็สามารถติดต่อขอรับเลี้ยงน้องได้นะ

 

 

ทั้งนี้เจ้าเหมียวนักรบมาพร้อมกับแฟนสาวอีก 1 ตัว ซึ่งกำลังหาบ้านเหมือนกัน สำหรับผู้ที่สนใจและแนวทางในการช่วยเหลือแมว 2 ตัวนี้ สามารถติดต่อได้ที่เบอร์โทรศัพท์ 026732947 หรือ 0919795146

 

ที่มา Karan Bhatia


Posted

in

by

Tags:

Comments

ใส่ความเห็น