สาระน่ารู้: ประโยค “ฉันรู้ว่าคุณรู้สึกอย่างไร” ไม่ใช่คำพูดปลอบใจ แต่อาจส่งผลตรงกันข้าม?!

ในวันที่เรารู้สึกอ่อนล้ากับชีวิต การได้ระบาย ได้เล่าให้คนใกล้ตัวฟังก็ถือว่าเป็นทางเลือกหนึ่งที่คิดว่าจะช่วยให้ดีขึ้นได้ แต่บ่อยครั้งเราก็มักจะได้ยินประโยคที่ว่า “ฉันรู้ว่าคุณรู้สึกอย่างไร”

ประโยคดังกล่าวถูกมองว่าเป็นคำพูดปลอบใจที่เรามักจะได้ยินบ่อยๆ หรือบางทีเราก็อาจเป็นคนพูดออกมาเองเวลาที่มีคนมาระบายอะไรบางอย่างให้เราฟัง ทว่าในความเป็นจริง ประโยคนั้นอาจไม่ส่งผลดีอย่างที่คิด…

แท้จริงแล้วนั่นไม่ถือว่าเป็นคำพูดปลอบใจหรอกนะ!!

จากการศึกษาและงานวิจัยจำนวนมากพบว่า ผู้คนมักจะเลือกใช้ประโยค “ฉันรู้ว่าคุณรู้สึกอย่างไร” (“I know how you feel”) ในการปลอบใจผู้อื่น แต่ผลลัพธ์ที่ได้นั้นมักจะตรงกันข้ามกับความหวังดี

เพราะอะไรถึงเป็นอย่างนั้น? เหตุผลแรกก็คือ “เราไม่สามารถเข้าใจความรู้สึกของอีกฝ่ายได้ 100%” แม้ต่อให้เราจะเจอปัญหามาเหมือนๆ กัน แต่การรับรู้ ประสบการณ์ ความรู้สึกต่อเหตุการณ์นั้นๆ ของแต่ละคนย่อมแตกต่างกัน

บางจุดเล็กๆ ที่เรามองข้ามไป แต่มันอาจเป็นสิ่งที่ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกแย่ก็ได้

เหตุผลต่อมาคือ “มันอาจทำให้เราหันมาโฟกัสที่ตัวเองแทน” เมื่อเราบอกว่าเรารู้ว่าอีกฝ่ายรู้สึกอย่างไร เราก็อาจจะยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่เราเคยเจอมาคล้ายๆ กัน จนหลงลืมเรื่องที่อีกฝ่ายต้องการระบายกับเราจริงๆ

แม้จะเกิดขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว แต่ผู้ที่ปรับทุกข์กับเราก็สามารถรับรู้ได้ว่าเราหลุดไปจากเรื่องที่พวกเขาพูดแล้ว และนั่นก็อาจทำให้เราถูกมองว่าเป็นคนที่สนใจแต่ตัวเอง

อีกเหตุผลสำคัญที่ทำให้ประโยคนี้ส่งผลเสียมากกว่าผลดี ก็เพราะว่าเวลาที่เราพูดออกมา มันอาจทำให้อีกฝ่ายรู้สึกว่า “เราไม่ได้รู้สึกเห็นใจหรือสงสารพวกเขาเลย”

อธิบายก่อนว่า การเห็นใจผู้อื่นนั้น โดยแท้จริงแล้วอาจไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่คิด ยิ่งถ้าอีกฝ่ายรู้สึกไม่สบายใจในสิ่งที่เรามองว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่น่าเกิดขึ้นได้ด้วยแล้ว

*ยกตัวอย่างเช่น บางคนอาจกลัวลูกหมา แบบกลัวมากจริงๆ แต่เราก็มองว่ามันเป็นเรื่องเล็ก ไม่ใช่เรื่องที่น่ากลัวอะไร เราจึงอาจไม่ได้รู้สึกเห็นใจในเรื่องที่เขาพูดมากขนาดนั้น*

เมื่อเป็นอย่างนั้นคำพูดดังกล่าวที่เราพูดออกมาจึงอาจทำให้อีกฝ่ายรู้สึกไปในทิศทางตรงกันข้ามได้

ถ้าไม่ให้พูดประโยคนั้นแล้วควรพูดว่าอย่างไร? คำตอบก็คือ “ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเลย” เพราะส่วนใหญ่แล้วสิ่งที่คนเหล่านั้นต้องการจริงๆ ก็คือ “ผู้ฟัง”

การไม่พูดอะไรออกมา แต่แสดงให้เห็นว่าเรารับฟังในสิ่งที่พวกเขาพูดจริงๆ โดยใช้ภาษากายอย่างการมองตา พยักหน้า หรือโอบกอด สิ่งเหล่านั้นจะเป็นผลดีอย่างมากต่ออีกฝ่าย

แม้คำพูดจะเป็นสิ่งที่สื่อความหมายได้ชัดเจนที่สุด แต่บางทีมันก็อาจไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีที่สุดเสมอไป

เรียบเรียงโดย #เหมียวตะปู

ที่มา: ConversationalNarcissism , MPG , Brightside