หลายคนอาจจะคิดว่า “การขี้เซา” เป็นหนึ่งในพฤติกรรมของ “คนขี้เกียจ” และมักจะมองมันในแง่ลบอยู่เสมอ
แต่เพื่อนๆ ทราบไหมว่า ในอดีตมีสัตว์ชนิดหนึ่งที่รอดชีวิตมาจากการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ได้ เพราะว่ามันมัวแต่ “ขี้เซา” นี่แหละ!!
เจ้าสัตว์ที่ว่าตัวนี้มีชื่อว่าลีสโทรซอรัส (Lystrosaurus) เป็นสัตว์ดึกดำบรรพ์ที่เคยมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้เมื่อราว 250 ล้านปีก่อน
ภาพวาดของลีสโทรซอรัสที่อยู่ในจินตนาการของศิลปิน
จากการศึกษาของผู้เชี่ยวชาญพบว่า มันอาจจะเป็นสัตว์ชนิดแรกของโลกที่รู้จักกับการ “นอนจำศีล” เพื่อลดระดับการเผาผลาญของร่างกายลงเพื่อประหยัดพลังงาน และจะทำให้มีชีวิตอยู่รอดได้ในสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวย
เจ้าลีสโทรซอรัสเป็นสัตว์เลื้อยคลานกินพืช ที่มีขนาดพอๆ กับหมู และนับเป็นญาติกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในปัจจุบันอีกด้วย
และไม่ใช่ว่าลีสโทรซอรัสทุกตัวจะมีพฤติกรรมจำศีลนะ ลีสโทรซอรัสสายพันธุ์ที่จำศีลนั้นจะพบอยู่แต่ในทวีปแอนตาร์กติกาเท่านั้น
จากการศึกษาฟอสซิลของมัน นักวิทยาศาสตร์ทราบถึงพฤติกรรมการจำศีลของมันได้ จากการวิเคราะห์วงปีในเขี้ยวยาวที่มีลักษณะคล้ายกับงา งอกออกมาจากจะงอยปากคล้ายกับเต่าของมันตลอดช่วงชีวิต
ซึ่งวงปีเหล่านี้จะบันทึกความเปลี่ยนแปลงของระดับการเผาผลาญในช่วงเวลาต่างๆ นั่นเอง
รายงานการค้นพบที่ตีพิมพ์ลงในวารสาร Communications Biology ระบุเอาไว้ว่า วงปีในงาของลัสโทรซอรัสที่อยู่ในแอนตาร์กติกานั้นจะมีร่องร่อยของความเครียดมากกว่า ซึ่งมันแสดงถึงช่วงเวลาที่มีการจำศีล
ร่องรอยเช่นนี้ก็มีอยู่ในฟันของสัตว์ยุคปัจจุบันที่มีพฤติกรรมจำศีลอีกด้วย
นักวิทยาศาสตร์จึงพยายามหาคำตอบว่าเหตุใดเจ้าลีสโทรซอรัสสายพันธุ์นี้จึงสามารถอยู่รอดจากการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ของสิ่งมีชีวิตในช่วงยุคเพอร์เมียน-ไทรแอสซิก หรือเมื่อราวๆ 252 ล้านปีก่อน
การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ในยุคเพอร์เมียน-ไทรแอสซิก
จึงได้คำตอบมาว่าการจำศีลของเจ้าลีสโทรซอรัสนั้นมีพฤติกรรมจำศีลแบบสัตว์เลือดอุ่นในยุคปัจจุบัน คือจะงีบหลับเป็นช่วงๆ และตื่นขึ้นบ่อยครั้ง ทำให้เกิดการกระตุ้นระบบเผาผลาญให้ฟื้นตัวเป็นช่วงๆ
และสามารถอยู่รอดผ่านความผันผวนเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศที่รุนแรงในแต่ฤดูกาล ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดการสูญพันธุ์ไปได้นั่นเอง
แหม่ แบบนี้ถ้าวันโลกาวินาศมาถึง เราก็คงต้องหันมาเป็นคนขี้เซาบ้างซะแล้ว จะได้รอด ฮร่าๆ
เรียบเรียงโดย #เหมียวหง่าว
ใส่ความเห็น
คุณต้องเข้าสู่ระบบ เพื่อจะพิมพ์ความเห็น