เพื่อนๆ จำได้มั้ยตอนที่ขอเลี้ยงหมาหรือแมว ใครเป็นคนแรกที่คัดค้าน? แน่นอนว่าส่วนใหญ่แล้วไม่ใช่พ่อก็แม่นี่แหละ เพราะมองว่าสัตว์เลี้ยงเป็นภาระ
แม่ของคุณปลา ก็เช่น เธอมักจะพูดกับลูกเสมอว่าห้ามเอาแมวมาเลี้ยง
แต่เนื่องจากคุณปลาอยู่หอและด้วยความเป็นทาสแมวอยู่แล้ว เธอจึงแอบเอาแมวมาเลี้ยงในหอ โดยแมวของเธอมีชื่อว่า ปลาเก๋า
อย่างไรก็ตาม ความลับไม่เคยมีในโลก…
เมื่อถึงช่วงวันหยุดยาว คุณปลาอยากกลับบ้านไปหาแม่ และจำเป็นต้องพาปลาเก๋ากลับไปด้วย เธอจึงตัดสินใจบอกความจริงกับแม่ว่า ‘เธอแอบเลี้ยงแมว เลี้ยงมันมาสักพักหนึ่งแล้วหล่ะ’
แม่ว่าคุณแม่จะคัดค้านการเลี้ยงแมว แต่เธอก็ไม่ได้ใจร้ายถึงขนาดให้ลูกทิ้งแมว จึงอนุญาตให้ลูกพาปลาเก๋ากลับมาที่บ้านด้วย
เมื่อมาถึงบ้าน ไม่รู้ว่าปลาเก๋าไปทำอีท่าไหน คุณแม่ถึงได้หลงนางยิ่งกว่าลูกแท้ๆ เรียกได้ว่าวันๆ หนึ่ง แม่คุยกับแมวมากกว่าลูกซะอีก
กระทั่งถึงเวลาที่คุณปลาต้องกลับไปที่หอ คุณแม่ได้ขอปลาเก๋าไว้ โดยอ้างว่ามันอยู่ที่บ้านสบายกว่าอยู่หอ เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง
ตั้งแต่นั้นมา ปลาเก๋าก็กลายเป็นลูกคุณแม่แบบงงๆ
ล่าสุด เมื่อคุณปลากลับมาบ้านอีกครั้ง เธอพบว่าปลาเก๋าแทบจะจำเธอไม่ได้ เพราะมันสนิทกับแม่มาก ไม่ว่าแม่จะอยู่ที่ไหน มันก็จะไปอยู่ใกล้ๆ แม่เสมอ
ด้านคุณแม่เองก็ตามใจปลาเก๋าสุดๆ ไม่ว่ามันจะก่อวีรกรรมอะไร แม่ก็ไม่เคยมองว่ามันผิดเลยสักครั้ง
ที่พีคที่สุดคือ วันหนึ่งคุณปลาเห็นแม่ใส่รองเท้าข้างเดียว อีกข้างเดินเท้าเปล่า… ด้วยความสงสัยเธอจึงถามแม่ว่า ‘รองเท้าอีกข้างไปหน?’
คำตอบที่ได้คือ “อยู่ที่ปลาเก๋า” และเมื่อเดินไปหาปลาเก๋า คุณปลาก็พบว่ามันกำลังนอนหนุมรองเท้าแม่อีกข้างอยู่… นี่แม่จะตามใจแมวเกินไปแล้ว
แต่ก็นั่นแหละ ลูกรักของแม่อะเนอะ ลูกที่ถูกลืมอย่างเราจะว่าอะไรได้
แล้วผู้ปกครองของเพื่อนๆ ล่ะ มีอาการคลั่งแมวแบบนี้บ้างมั้ยเอ่ย??
ที่มา Pla Ponchanok
ใส่ความเห็น
คุณต้องเข้าสู่ระบบ เพื่อจะพิมพ์ความเห็น