ชายนิวยอร์กออกจากบ้าน ไปหาเพื่อนไกลถึงสงครามเวียดนาม อยากให้เพื่อนมีเบียร์กิน

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงเมื่อปี 1968 จ่า Rick Duggan ถึงกับต้องส่ายหน้าขยี้ตาตัวเองหลายรอบ เมื่อได้เห็นหน้าเพื่อนซี้อย่าง John “Chick” Donohue มายืนอยู่ตรงหน้าเขา ระหว่างที่อยู่ท่ามกลางสมรภูมิสงครามเวียดนาม

“Chickie มึงมาทำเหี้ยอะไรตรงนี้วะเนี่ย!?” ประโยคแรกที่ Rick ถามด้วยความอึ้ง

คงไม่มีใครอยากจะพาตัวเองเข้าหาสงครามกันหรอก แต่ก็นั่นแหละด้วยความที่ความเป็นเพื่อนมันทิ้งกันไม่ได้ ก็เลยทำให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้

John “Chick” Donohue เป็นเพื่อนซี้เพื่อนสนิทของจ่า Rick ตั้งแต่วัยเด็กตอนที่อยู่ย่าน Inwood นครนิวยอร์ก เล่นด้วยกันโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก

ทว่าการกลับมาเจอกันในรอบหลายปีกลับเป็นที่สงครามเวียดนาม ที่อยู่ห่างออกไปจากบ้านเกิดเมืองนอนกว่า 12,800 กิโลเมตร และที่น่าแปลกใจไปมากกว่านั้น พวกเขามายืนเจอกันตรงใจกลางจุดปะทะในจังหวัดก๋วงตริพอดี

ในตอนนั้น Chickie ยังมีอายุเพียง 26 ปี เคยประจำการหน่วยนาวิกมาแล้ว 4 ปี แต่ตอนนี้ก็ยังไม่ได้เกณฑ์มาเวียดนาม เพราะฉะนั้นการแต่งตัวของเขาก็เหมือนชายหนุ่มคนปกติทั่วไป ใส่เสื้อเชิ้ตกางเกงยีนส์ แล้วเขาไปทำอะไรที่นั่นล่ะ?

“กูเอาเบียร์จากนิวยอร์กมาให้มึงไงเพื่อน” คำตอบจากปากของ Chickie ที่บอกจ่า Rick ถึงเหตุผลที่เขามาอยู่ตรงนี้

เขาไม่ได้พูดล้อเล่นนะ เพราะมันเป็นเหตุการณ์ที่มีทั้งภาพบันทึกเอาไว้และทุกคนในเหตุการณ์ต่างก็ยังจำกันได้ดี และมันก็เป็นอีกหนึ่งเหตุการณ์เล็กๆ ที่เคยเกิดขึ้นระหว่างสงครามของสหรัฐอเมริกา

มันฟังดูเหมือนเป็นเรื่องที่บ้าบอมากๆ แม้แต่กระทั่งทหารหลายคนที่เขาพบเจอในเวียดนามแทบจะไม่มีใครเชื่อว่ามาแค่ส่งเบียร์ให้เพื่อนจริงๆ

“เดี๋ยวนะ นี่เอ็งกำลังบอกว่าไม่ได้ถูกเกณฑ์ให้มาแต่ดันมาอยู่ตรงนี้เนี่ยนะ?” หนึ่งในทหารจีไอของจ่า Rick ตั้งคำถามกับภารกิจของ Chickie ที่มาเวียดนาม

ภารกิจของเขาไม่ได้มีอะไรมาก เพียงแค่ต้องหาตัวจ่า Rick จากการพูดคุยกับทหารหลายคนในเวียดนาม อ้างว่าเป็นพี่ชายมั่ง ก่อนที่จะหาตัวเจอท่ามกลางหน่วยลาดตระเวนกำลังซุ่มโจมตี

ย้อนกลับไปก่อนที่จะเดินทางไปยังเวียดนาม Chickie ยังคงอยู่ที่นิวยอร์กในเดือนพฤศจิกายนปี 1967 ระหว่างนั่งอยู่ในผับเจ้าประจำและดูข่าวรายงานการประท้วงต่อต้านสงครามในเซ็นทรัลพาร์ก

George Lynch บาร์เทนเดอร์ประจำผับหรือชื่อเล่น ‘ผู้พัน’ ก็เอ่ยขึ้นมาว่า ‘ใครสักคนควรไปเวียดนาม ตามหาสหายของเราที่อยู่ในละแวกนี้ แล้วก็เอาเบียร์ไปให้ทุกคนเลย’

Chickie จึงเป็นคนที่ขออาสาทำภารกิจนี้ เตรียมตัวด้วยการนำเบียร์อเมริกันยัดใส่กระเป๋าไปหลายยี่ห้อ แล้วก็สมัครงานเป็นช่างดูแลเครื่องจักรน้ำมันประจำเรือที่จะขนส่งกระสุนปืนจากนิวยอร์กไปเวียดนาม

สองเดือนถัดมา Chickie ก็ได้มาอยู่ในเขตสงคราม ด้วยเบาะแสที่มีเพียงน้อยนิดแค่ชื่อของเหล่าสหายละแวกแถวบ้านที่ต้องมาเป็นทหาร

โดยที่ไม่รู้ว่าตอนนี้ไปอยู่ไหนกันแล้วบ้าง พิกัดล่าสุดก็แทบไม่รู้อะไรเลย อาศัยจากจดหมายและภาพถ่ายของครอบครัวแต่ละคนเป็นเครื่องนำทาง

เขาเริ่มต้นเดินทางจากเมืองกวีเญิน คุยหาเบาะแสจากทั้งคนขับรถบรรทุก คนขับเครื่องบินและเฮลิคอปเตอร์ ก่อนจะมาถึงไซง่อนหรือนครโฮจิมินห์ ท่ามกลางการปะทะอันดุเดือดและนองเลือดที่สุด

สิ่งที่เขาได้เห็นกับตานั้นเปลี่ยนมุมมองที่เขาเคยมีได้ทันที ไม่เพียงแต่จะให้เกียรติกับเหล่าทหารวัยหนุ่มที่เสียสละทุกอย่างแล้ว แต่เขาก็ยังรู้สึกได้ถึงความขัดแย้งเหล่านี้ด้วย

“ผมเคยเชื่อว่าเรากำลังชนะ เพราะผมมักจะเชื่อในคำพูดของผู้นำเสมอ” แต่สิ่งที่เขาเห็นกลับแตกต่างออกไป ไม่แม้แต่เพื่อนวัยเด็กที่เคยเติบโตมาด้วยกันแถวบ้าน ที่ความมั่นใจว่าจะเป็นฝ่ายชนะสงครามยิ่งลดน้อยถอยลงไปเรื่อยๆ

แต่อย่างไรก็ตาม Chickie ก็สามารถตามหาเพื่อน 4 คนได้สำเร็จในระยะเวลา 4 เดือน ได้แก่ Tommy Collins, Kevin McLoone, Rick Duggan และ Bobby Pappas

การร่วมดื่มด่ำเบียร์กับเพื่อนที่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่วัยเด็กต่างเต็มไปด้วยอารมณ์และความรู้สึกที่แทบจะแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง

เขายังจำตอนที่เห็นเพื่อนเปิดกระป๋องเบียร์และเริ่มจิบเบียร์เป็นครั้งแรก หลังจากห่างหายอารมณ์แบบนี้ไปนานมากแล้ว

ไม่เพียงแต่จะพวกเขาจะมีความสุขได้ลิ้มรสชาติที่เคยสัมผัส แต่ก็ยังย้ำเตือนพวกเขาด้วยว่า ‘พวกเขาไม่ได้ถูกลืม’ เพราะหลังจากที่จ่า Rick เจอหน้าเพื่อนปุ๊บก็กล่าวว่า ‘ตอนที่เห็นหน้ามึงนี่แบบ เชี้ย มีคนที่บ้านเป็นห่วงเราจริงๆ ด้วยว่ะ’

สิ้นสุดสงครามเวียดนาม เหล่าสหายทั้ง 4 ที่ Chickie อุตส่าห์ไปหาถึงเวียดนามยังคงมีชีวิตอยู่และนัดเจอกันที่ผับในปี 2015

เขายังจำช่วงที่เดินทางกลับมานิวยอร์กหลังทำภารกิจสำเร็จ มันเป็นความรู้สึกที่อัศจรรย์มากกว่าสิ่งใดในโลกที่แทบจะไม่อยากเชื่อว่าทำได้สำเร็จ

ภาพของ John “Chick” Donohue ในวัย 80 ปี

บาร์เทนเดอร์ท่านผู้พันเจ้าเดิม ผู้ไม่เคยเมาในระหว่างเปิดร้าน ก็ร่วมสังสรรค์ชุดใหญ่เลี้ยงเบียร์ทุกคนและดื่มให้กับ Chickie เพื่อเป็นเกียรติให้กับภารกิจสุดบ้าบอในครั้งนี้

“แด่ Chickie ผู้ที่ไปส่งเบียร์ให้กับเด็กๆ ของเรา นับถือและภาคภูมิ กูแม่งโคตรชอบเลยว่ะ”